==== Piesza Kładka przy Karowej ====

 Wszyscy byli, to ja też. Jako że i tak musiałam wiosną pojechać do Warszawy w sprawach wszelakich, zarezerwowałam sobie cały poranek na spacery. Niestety rano trochę kropił deszcz, przez co zdjęcia wyszły ciemne, ale za to na kładce nie było dzikiego tłumu i dało się ją sfotografować bez trzaskania ludziom aparatem w oczy. Owszem, upolowałam trochę rowerzystów, ale to co innego. ;)

Kładkę w tym miejscu uważam za bardzo potrzebną. Strasznie drogo wyszła jej budowa, jestem przekonana, że dało się to wybudować za 25% ceny, ale takie czasy, że każdy wujek prezesa i pan Zenek muszą swoją dolę dostać, to i się tu "podrożyło". Kładka jeszcze jest wykańczana od dołu, widać że ledwo ją zrobili na wybory. Moim zdaniem wybory samorządowe są za rzadko. Powinny być co dwa lata, takie inwestycje byłyby szybciej oddawane do użytku. ;)

Relację rozpoczynam od kadru, który raczej nie jest popularny, czyli widoku spod dziurawej łódki na praskim brzegu. Piękny punkt widokowy. Poświęcę mu osobny wpis, tu tylko po prostu widok.

Sama kładka jest dość szeroka (spodziewałam się węższej), ale coś czuję, że w weekendy będą tu dzikie tłumy pieszych i jako przeprawa rowerowa będzie się słabo sprawdzać. Natomiast w ciągu dnia i w tygodniu jak najbardziej. Tylko trzeba uważać po praskiej stronie na dwa grube słupki. Miejsca są na dwa kolejne, może jeszcze nie zdążyli zamontować, nie wiem.

Kładka wbrew pozorom jeszcze nie jest ukończona. Cały czas trwają prace wykończeniowe, budowa wre, na kładce można spotkać pracowników, którzy jeszcze naprawiają różne drobne elementy. Przez rozgardiasz na dole nadal niestety nie ma zejścia nad Wisłę, może uda się to zrobić do wakacji.

Chyba najbardziej malowniczy fragment kładki to ten z lampami w środku. To jedno z najwyższych miejsc. Chodząc po kładce, która chyba nigdzie nie jest płaska, ma się zaburzone poczucie poziomu. Wszystko jest krzywe, kładka, horyzont, budynki. Robienie "niekrzywych" zdjęć było dla mnie dużym wyzwaniem i w końcu machnęłam ręką i wyprostowałam je ręcznie na komputerze. ;)

Chyba najnudniejsze jest wejścia na kładkę. Przez długi skos nie widzi się dalszej części, idzie się po prostu przed siebie. 

Paradoksalnie lepiej wygląda wejście od dołu.

Rozczarowały mnie barierki. Jak na tak wysoki koszt kładki mogli dać coś... nie wiem... ładnego?

Detal ekhm, nie zachwyca.

Dowód, że nawet w deszczowy poranek trafiają się szkolne wycieczki. :)

Podoba mi się też zagospodarowanie schodami zejścia na bulwary, skąd jest dobre dojście do stacji metra przy syrence. Na Karową bezpośrednio nie da się przejść, tunel pod Wisłostradą jest może 200m od kładki na północ.

 Jeszcze jeden kadr...

Widoczki. Czy kładka nadaje się do strzelania widoków Warszawy? Da się sfocić stadion narodowy i most świętokrzyski.

Widać z boku trochę portu i barki.

Ze starówką nieco gorzej, trochę psuje panoramę budynek w płachtach, ale kiedyś je w końcu zdejmą.

Próbowałam się dostać do ostrogi z żółtym krzyżem, ale niestety dojście jest na terenie budowy, a nie chciałam ryzykować awantury, bo na budowie za dużo ludzi widziało moment, gdzie dało się na ostrogę wskoczyć. Innym razem.

Czuję lekki kładkowy niedosyt, właściciwie to takie kładki w centrum, dla pieszych i rowerzystów powinny być przynajmniej jeszcze dwie. Na wysokości Nowego Miasta oraz na Żoliborzu. Może za 4 lata? ;)

Wszystkie zdjęcia pod linkiem.