====== Kapliczka z gniazdem ======

Czyli u Jezuska najbezpieczniej. Nie wytną. ;) Taki kapliczkokrzyżopomnik. W sumie nie wiem, do jakiej kategorii wrzucić, to wrzucam do wszystkich. Przy Płowieckiej opisywany jako Krzyż Powstańczy.

A obok jeszcze jest orzełek. A może kaczka?

Nie, chyba jednak orzeł. Pod spodem Karczma Wawerska.

edit: Jako że zdjęcia są z zeszłej wiosny, tj. z roku 2017, to zapomniałam, że pod pomnikiem jest mogiła. Kiedyś to sprawdzałam, ale kiedy to było. ;)

Pod krzyżem są złożone kości ludzkie oraz szczątki umundurowania i oporządzenia żołnierzy, wydobyte przy okazji prac melioracyjnych i drogowych na polach Wawra i Zastowa, prowadzonych w latach 20 XX wieku przez Spółkę Wodną Obwodu Wawerskieg. Nie jest to jednak dawny cmentarz poległych żołnierzy. Według jednych źródeł kości złożono pod krzyżem, według innych krzyż i kamień postawiono w miejscu pochowania kości. Po wiślańskiej stronieulicy Płowieckiej znaleziono wtedy kości ludzkie i końskie, szczątki mundurów polskich i rosyjskich, wozów, jaszczy , broni palnej i siecznej, kulę armatnią.

= Wizyta na Cmentarzu żołnierzy radzieckich =

Przejeżdżałam z Kluską obok, to wpadłyśmy na chwilę. Na przełomie wiosny i lata zamiast grobów jest kwietna łąka. I może dobrze. Tylko fragment jest skoszony, tam gdzie są widoczne tablice.

== Mogiłki wojenne z Parku i Lasu Młocińskiego ==

Do niektórych są drogowskazy, do innych nie bardzo, ale da się dotrzeć. Jesienią toną w złocie. Ktoś się nimi na bieżąco opiekuję, za to ogromnie dziękuję.

Najpierw z Parku Młocińskiego, dwie blisko ścieżki na wysokości Maca.

I Las Młociński. Drogowskazy są, ale do jednej łatwiej trafić, do drugiej, tej bliżej Cmentarza Północnego trudniej, bo szlak jest słabo wyznakowany. No ale jest.

== Żołnierze URL na Cmentarzu Prawosławnym na Woli ==

Długo się nosiłam z zamiarem napisania tego posta z racji niechęci "pewnych" środowisk do Ukraińców. Dlatego też nie podaję dokładnej lokalizacji kwatery i trochę się boję ujawniać sam fakt istnienia. No ale może jeden głupek z drugim przeczyta zanim poleci groby niszczyć. Bo, mili państwo, mamy tu przykład Ukraińców w sojuszu z Rzeczpospolitą, którzy stracili życie walcząc przeciw bolszewikom. W 1920 Rzeczpospolita i ówczesna Ukraińska Republika Ludowa zawarły tajny sojusz, który ustalał naszą granicę, ale i określał zasady współpracy przeciw wspólnemu wrogowi. Nazywało się toto: UMOWA WARSZAWSKA, odsyłam do Wiki.

O samej armii ukraińskiej więcej tu: LINK i trochę o Symonie (Semenie) Petlurze też: LINK

A poniżej groby kwietniowe.

Jest też pomnik

=== Cerkiew św. Jana Klimaka na Woli ===

Dziś to cerkiew parafialna, wzniesiona jednak dla upamiętnienia syna arcybiskupa. Straszne się tu rzeczy działy podczas wojny, mordowano nie tylko hierarchów, ale też dzieci z pobliskiego sierocińca. Pomnik (i chyba mogiła zbiorowa) upamiętniający ich tragiczną śmierć odnajdziecie między cerkwią a ogrodzeniem, niedaleko od wejścia na teren cmentarza.

 I sam budynek z początku XX wieku.

I dzwonnica obok

=== Kwatera budowniczych Pałacu Kultury ===

Kiedy człowiek robi bloga o Warszawie przez więcej niż pięć lat, wydaje mu się, że sfocił już wszystko. A jednak nie. Czasem warto przyjrzeć się z lupą historii nieco bliższej. Pałac Kultury znamy wszyscy, ale nie wszyscy wiemy, że budowało go mnóstwo radzieckich robotników. Tych samych, dla ktorych wybudowano "Osiedle Przyjaźń" na "Bemowie", choć na mojej prywatnej mapie Warszawy to nadal jest Wola (tak naprawdę to ani Wola, ani Bemowo, ale nie bijmy się o szczegóły). Wielu z robotników zginęło podczas budowy. Ich groby w specjalnej kwaterze można odwiedzić na wolskim Cmentarzu Prawosławnym, nieopodal charakterystycznej jasnej cerkwi. Na lewo od wejścia na cmentarz, prawie w rogu.

Tu spoczywają radzieccy budowniczowie 
Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie
Nie było im dane wrócić do swoich 
rodzin i domów, ale my pamiętamy o Nich.

Zarząd Pałacu Kultury i Nauki