Powrót o dawno nieodwiedzanego miejsca. Wolałam, gdy był biały. Ale przez kilkanaście lat drzewa się rozrosły i jest tam bardzo przytulnie. No i znikły szpecące mur gabloty.
2022
2007
Kapliczka zyskała tandentne złocenia, ale cóż... mgło być gorzej. Oryginał chyba miał jakieś błękity, a Maryjka była pomalowana farbą olejną na kolorowo. Obecnie rzeźba wygląda o niebo lepiej i zyskała stylowe zadaszenie. Postument też wygląda elegancko.
Pełna jest Warszawa smutnych pomników. Jeden z nich upamiętniający śmierć Olgi Przyłęckiej jest w parku na skraju dzielnicy. Jedna z wielu zapomnianych bohaterem czasu wojny. Więcej można przeczytać pod tym adresem: https://franciszkanska3.pl/aktualnosci/olga-przylecka-%E2%80%93-proba-rekonstrukcji-losu-kobiety-z-powstania
"Kim była Olga Przyłęcka? Ile miała lat, gdy zginęła, czym się zajmowała? Co stało się owego wrześniowego dnia, gdy Powstanie Warszawskie dogorywało? Z opowieści starszych mieszkańców Marymontu dowiedziałam się, że oprawcy z takich formacji jak SS Dirlewangera, czy brygad Kaminskiego, mordowali na Marymoncie ludność cywilną tak jak w pierwszych dniach Powstania na Woli. Zginęło wówczas wielu ludzi, praktycznie wszyscy, którzy nie zdecydowali się na porzucenie swoich domów. W internecie można było znaleźć informację, że Olga Przyłęcka zginęła obok domu, w którym mieszkała i w którym w czasie Powstania zorganizowała punkt sanitarny. Opiekowała się w nim rannymi, nie wiadomo czy cywilnymi ofiarami, czy powstańcami."
"Olga Przyłęcka mieszkała z mężem w dużym pięknym domu u wylotu Kolektorskiej. Drewniany dom nawiązywał do stylu dworkowego. Małżeństwo należało do dzielnicowej elity, siostry, które je znali wspominały pobliskie korty i gry w tenisa młodzieży z dobrych domów z okolicy. Państwo Przyłęccy mieli syna. Gdy wybuchło Powstanie, mąż i około dwudziestoletni syn, poszli walczyć. Olga pozostała w domu. Ponieważ znała doskonale niemiecki, gdy rozeszła się wiadomość o mordach na ludności cywilnej, została na Marymoncie, nigdzie nie szukała schronienia. Podobno miała nadzieję, że zwracając się do Niemców w ich języku uda jej się przekonać ich, żeby darowali życie grupie mieszkańców. Ta nadzieja okazała się płonna."
"Udało mi się spotkać z jeszcze jednym mieszkańcem przedwojennego Marymontu, który potwierdził, że Olga była Rumunką, która świetnie się zaaklimatyzowała w Polsce i aktywnie włączała w życie społeczności lokalnej swojej dzielnicy. Wraz z mężem mieszkała na Żoliborzu urzędniczym. W czasie Powstania została w domu żeby bronić mieszkańców maleńkiej wioseczki, złożonej z kilkudziesięciu chałup, Słodowca. Oni byli łącznikami z oddziałami AK, działającymi w Kampinosie, dlatego musieli zginąć."
"Z tych sprzecznych informacji można wyłuskać kilka pewników. "Kobieta z muru" była Rumunką, osobą w sile wieku, gdy zginęła musiała mieć ponad czterdzieści lat i była z pewnością kobietą wykształconą. Jej mąż i syn przeżyli Powstanie. Udało mi się jeszcze ustalić, że Przyłęcki – junior od dawna nie żyje oraz że nie założył rodziny."
Od kilku lat można na Żoliborzu oglądać nowy, choć stary zabytek. Podczas remontu skarpy kościelnej odkryto tajemnicze fundamenty. Analiza archeologiczno historyczna dowiodła, że są to pozostałości tarasu willi, od którego powstała nazwa okolicy marymonckiej.
Dziś skarpa jest podniesiona, a i rzeka o wiele dalej. Kiedyś z tego miejsca można było podziwiać wiślane nurty.
